Uit 'Gedogen is van alle tijden en alle plaatsen': Wat is gedogen?

1. ‘Het offerfeest 2003 is net begonnen. En hoewel we beterschap waarnemen, moeten we alweer vaststellen dat er nog altijd gemeenten zijn die verboden rituele thuisslachtingen gedogen. Er zijn er die ze nog altijd mee organiseren, door her en der containers te plaatsen waarin moslims slachtafval van illegaal geslachte schapen kunnen deponeren. Zo worden moslims aangezet tot wetsinbreuken.
Nochtans verbiedt de wet rituele thuisslachtingen in België en in Europa. Iedereen weet drommels goed waaraan zich te houden: de wet van 11 februari 1988 bepaalt dat “slachtingen voorgeschreven door een ritus van een erkende eredienst” uitsluitend in een erkend slachthuis mogen plaatsvinden.’[1]

2. ‘De meeste bedrijven hebben geen duidelijke politiek of regels in verband met relaties op het werk. Liefdescontracten zoals in de VS, waarin verliefde werknemers moeten beloven noch elkaar, noch de werkgever te vervolgen voor ongewenste seksuele intimiteiten als de relatie afbreekt, zijn zeldzaam. In de meerderheid van de gevallen, zeker als één van de partners een kaderlid is, verlaat één van beide al dan niet vrijwillig de onderneming. Of één van beide partners stapt over naar een andere afdeling. Anderen voeren een gedoogbeleid onder het motto "Live and let love". De praktijkervaring wijst immers uit dat veel relaties op het werk geen lang leven beschoren zijn.’[2]

3. ‘Is er een gedoogbeleid tegenover illegalen?’

 

Lees verder



[1] Michel Vandenbosch, geciteerd in ‘Geen uitzondering voor rituele slachtingen’, De Standaard, 11 februari 2003

[2] ‘Angst voor de macht van het bed’ http://www.easy.be/jobs/relaties/jobs_rel1.asp (12 oktober 2005)

 

AttachmentSize
a.1_wat_is_gedogen.pdf231.2 KB