Brussel afbreken hoeft niet, ...

'Brussel afbreken hoeft niet, maar wel je tanden laten zien', Het Vervolg, 7 mei 1983.

Aan het eind van de jaren 1970 vonden vooral in Italië, Frankrijk en België nogal eens bedrijfsbezettingen plaats. Arbeiders bezetten hun fabriek, werkplaats, atelier, ... 

Soms ging het echt om de materiële overname van het bedrijf, met de bedoeling de uitbating ervan verder te zetten in zelfbeheer, of de productie opnieuw op te starten na (frauduleus) failliet. Bekende voorbeelden waren de horloges LIP in Frankrijk (volgens mij bestaan die nog steeds), en de jeansfabriek Salik in België. Voor De groene Amsterdammer heb ik daar een reportage over gemaakt.

In andere gevallen was de bedrijfszetting een bijzonder actiemiddel, vooral wanneer de vakbonden een gewone staking niet erkenden. De bedoeling was dan niet zozeer het bedrijf over te nemen, als wel een reële staking van de productie te garanderen, of te beletten dat de eigenaars de machines weghaalden.

Over dit soort bedrijfsbezettingen maakte ik de reportage die van de redactie van Het Vervolg, de weekendbijlage van de Volkskrant, de titel 'Brussel afbreken ...' kreeg.