RADICALE SUBSIDIARITEIT (24 april 2012)

Met de wereldwijde crisis van het kapitalisme die wij nu doormaken, worden op grote schaal de politieke, economische en morele verwoestingen zichtbaar, die het neoliberalisme al sinds decennia teweegbrengt. Daarmee is er echter vernieuwde aandacht gegroeid voor het belang van de commons, les biens communs, beni communi, oftewel de gemeenschapsgoederen of het gemeengoed. En tegelijk zijn er ook nieuwe invullingen en benaderingen ontstaan van oude politieke theorieën als anarchisme of communisme.

Begin 2012 verschijnen in druk twee bijdragen van me die op die vernieuwde belangstelling ingaan. Ik zal in de komende maanden, voor zover ik er de tijd voor vind, verder ingaan op die theorievorming rond gemeengoed.

Hieronder alvast, met vriendelijke toestemming van de uitgever, de bijdrage in Res Publica over ‘Radicale subsidiariteit’, en een fragment uit de inleiding tot het themagedeelte.

“Graag willen we ten slotte de aandacht vestigen op het essay van de hand van Durieux over ‘radicale subsidiariteit’. Hoewel ook de wetenschappelijke artikelen aandacht hebben voor de ruimere context waarbinnen hun analyses gelden, wordt in dit essay een veel abstracter perspectief aangenomen. De auteur plaatst subsidiariteit in het kader van het wereldwijde neoliberalisme. Hij exploreert de mogelijkheden van radicale subsidiariteit als subversieve idee en organisatievorm, maar waarschuwt tegelijk voor de mogelijke recuperatie van dit principe door de dominante krachten van het Empire. In de goede traditie van het essay legt Durieux dwarsverbanden tussen soms erg verschillende politiek-filosofische tradities en tussen de abstracte politieke theorie en de concrete politieke praktijk, zoals die zich bijvoorbeeld voordoet in een dorp op de grens van de Belgische provincies Luik en Luxemburg.” (Ferdi De Ville en Jan Loisen, ‘Inleiding : Subsidiariteit in de EU en verder’, 35-36)

Hier het essay ‘Radicale subsidiariteit’, Res Publica, Volume 54, 2012/1, 87-97.