Begin jaren tachtig ben ik mij gaan interesseren voor drugsbeleid. Los van het feit dat ik altijd al belangstelling had voor psychotrope middelen in het algemeen, bleek toen dat het beleid ten aanzien van verboden drugs om veel meer ging dan de regulering van het aanbod van roesmiddelen. Drugsbeleid was (internationaal) een politiek instrument, een wapen in imperialistische oorlogsvoering, een werkmethode voor geheime diensten en repressieve systemen, een spitstechnologie inzake strafrecht en justitiebeleid, ... maar ook een terrein waar verschoppelingen en gemarginaliseerden zich inzetten voor waarheidszegging en de erkenning van hun identiteit. Verschillende van die aspecten zijn aan bod gekomen in de vele stukken die ik over drugs en drugsbeleid heb geschreven.

'Verwarring omtrent het Nederlandse drugsbeleid' + 'Het scenario van de junkiebonden om uit de teringzooi te komen', KRI, juni 1982, 16-18

'"Er is geen cocaïneprobleem, maar een versneden-cocaïneprobleem"', Vrij Nederland, 14 januari 1984

'Lokaal drugbeleid', KRI, februari 1986, 14-16

'The Rotterdam Junkie-Union and Affiliates: How to Realize a Non-Repressive Drug Policy?', Working Papers in European Criminology N° 8, 1987, 28-41

'Breite Front und Rotterdamer Junkiebund', Gassa nostra - Zeitung der Zürcher Gassen- und Drogenwochen, 20.Mai - 17. Juni 1989, 15

'With AIDS on Our Side: Drugs, AIDS and Normalization', 18th Annual Conference of the European Group for the Study of Deviance and Social Control, Haarlem, 4-7 september 1990

Drugsbeleid. Amsterdam, Coornhert-Liga, 1993

'Nederlands drugsbeleid wordt normaal', De Juristenkrant, 24 oktober 2000

'Drugsbeleid: normalisering en gedogen in Nederland en België', De Juristenkrant, 23 mei 2002